Deontologie
Deontologie (znw. v.): Geheel van regels en plichten die als leidraad gelden voor de uitoefening van een beroep, het gedrag van degenen die dat beroep uitoefenen, de betrekkingen tussen laatstgenoemden en hun cliënten en het publiek (Larousse.fr).
Dankzij de deontologie kunt u zeker zijn van een hoogwaardige dienstverlening en een goede vertrouwensrelatie met uw advocaat, die zich hierdoor onderscheidt van een gewone “handelaar in rechten”.
In het kader van zijn activiteit is de advocaat gebonden aan fundamentele regels en plichten, onder toezicht van de stafhouder en de andere autoriteiten van de Orde.
Zijn tussenkomst is gebaseerd op drie fundamentele beginselen
| 1. Onafhankelijkheid |
Door uw belangen toe te vertrouwen aan een advocaat, bent u verzekerd van zijn volledige betrokkenheid bij u. De advocaat is immers niet afhankelijk van enige politieke, economische of gerechtelijke macht. Hij adviseert en verdedigt u vrijelijk, in uw eigen belang. Onafhankelijkheid stelt hem in staat zich ongehinderd voor de rechter uit te drukken en geeft hem het recht een zaak naar eer en geweten te aanvaarden of te weigeren. |
| 2. Eerlijkheid en waardigheid | Uw advocaat dient zich te onthouden van alle gedragingen, zowel zakelijk als privé, die de beroepseer zouden kunnen aantasten. |
| 3. Het beroepsgeheim |
Het beroepsgeheim is een van de pijlers van het vertrouwen tussen advocaat en cliënt. De advocaat mag de informatie die hij of zij ontvangt en de vertrouwelijkheid die hem of haar is verleend, niet openbaar maken, noch mag hij of zij verplicht worden deze openbaar te maken. In dezelfde geest, op enkele nauwkeurig omschreven uitzonderingen na, is zowel de correspondentie die u met uw advocaat uitwisselt als de correspondentie tussen advocaten vertrouwelijk en kan niet voor de rechtbank worden voorgelegd. Hij kan dus onderhandelen onder het mom van vertrouwelijkheid, wat vaak de sleutel is tot het succes van een onderhandeling. |